‘’Ik droom van het verbeteren van numerieke modellen voorspellingen voor 3D printen’’
Ik vind het studeren aan de TU/e leuk vanwege de kleinschaligheid van de universiteit, wat het makkelijk maakt voor studenten om professoren te contacteren. Wat mij het meest aansprak bij Mechanical Engineering aan de TU/e zijn de groepsprojecten bekend als Challenge Based Learning (CBL). In deze projecten werk je samen met medestudenten aan het oplossen van industriële problemen en krijg je de kans om prototypes te bouwen met technieken zoals lasersnijden en 3D-printen.
Tijdens mijn studie vond ik het modelleren van vervorming van materialen erg interessant. In verschillende vakken heb ik geleerd hoe ik gestructureerde modellen moet ontwikkelen in een aantal programmeertalen. In de track Materials for High-Tech Systems Design (MHS), bestudeer je experimenteel en/of numeriek de deformatie van materialen door thermische of mechanische belasting. Hierbij analyseren we de vervorming van materialen in de verwerkingsfase, waar het materiaal nog vloeibaar is, of in de verwerkte fase, waar het materiaal uitgehard is.
In mijn afstudeerproject heb ik de vervorming van een vloeistof in een stroming bestudeerd waarbij het materiaal werd samengedrukt tussen twee parallelle platen. Ik heb de uitkomst van het model vergeleken met de experimentele data die zijn verkregen met behulp van een zelf ontworpen experimentele opstelling. Ik heb een probabilistisch raamwerk toegepast op het model, bekend als het kwantificeren van onzekerheden met behulp van Bayes’ theorie, waarbij we de onzekerheden in de model parameters onderzoeken met als doel de voorspellingen van het model te verbeteren.
In de toekomst wil ik dit raamwerk toepassen op meer geavanceerde productietechnieken, zoals 3D-printen, omdat deze systemen veel onzekerheden bevatten en er geavanceerde materiaalmodellen nodig zijn om het stroomgedrag te beschrijven. Dat maakt het zo interessant.